هراکلوناس
From Wikipedia, the free encyclopedia
هراکلوناس با نام کامل کنستانتینوس هراکلیوس (به لاتین: Constantinus Heraclius، یونانی، آوانگاری: Κωνσταντῖνος Ἡράκλειος) (زادهٔ ۶۱۵ یا ۶۲۶ – درگذشتهٔ ۶۴۱) امپراتور بیزانس برای مدت کوتاهی از فوریه تا سپتامبر ۶۴۱ بود. پدرش در وصیت نامه خود شرط کرده بود که هر دو پسرش، هراکلوناس و کنستانتین سوم، باید در آغاز مرگ وی به طور مشترک حکمرانی کنند. هراکلیوس همچنین تصریح کرد که همسرش، مارتینا، همچنان مورد احترام واقع شود و تا آنجا که ممکن است در دربار نیز نفوذ بیکران و قدرت عظیمی داشته باشد، و به عنوان "مادر و امپراتریس" نامیده شود. امپراتور هراکلیوس در فوریه ۶۴۱ بر اثر خیز درگذشت. هنگامی که مارتینا وصیت امپراتور فقید را علنی کرد، با مقاومت شدیدی نسبت به ایفای هرگونه نقش فعال و روزمره به طور کامل در دولت روبرو شد، اما هر دو هراکلوناس و کنستانتین در فوریه ۶۴۱ بدون هیچ حادثه ای به عنوان امپراتور مشترک اعلام شدند. اما مارتینا بخاطر کوچک بودن پسرش هراکلوناس به نام او حکمرانی می کرد و درگیر یک جنگ قدرت با پسرخوانده خود كنستانتین در دربار شد، که موجب شکل گیری حزب هایی در اطراف هر کدام شد، اما پس از آنكه كنستانتین در آوریل / مه ۶۴۱ به علت بیماری سل درگذشت، هراكلوناس به دلیل سن كم، تماماً تحت سایه اقتدار مادرش، تنها امپراتور شد. او از آوریل / مه - سپتامبر / اکتبر ۶۴۱ زیر دستورات مادرش مارتینا سلطنت کرد، اما خیلی زود توسط والنتینوس، ژنرال و غاصب عصاره ارمنی، که کنستانس دوم، پسر کنستانتین سوم را نصب کرد، سرنگون شد. بعد از سرنگونی، زبان امپراتریس مارتینا را شکافتن و بینی هراکلوناس را به دستور والنتینوس بریدند، سپس آنها را به رودس تبعید کردند، جایی که گمان می رود در همان سال درگذشتند. در حقیقت شروع این شورش وخیم و فراگیر خونین بخاطر این بود که او و مادرش مارتینا را به اشتباه عامل مرگ برادر ناتنیش کنستانتین سوم میدانستند.