ویلیام جیمز سایدیس
نابغهٔ آمریکایی (۱۸۹۸–۱۹۴۴) / From Wikipedia, the free encyclopedia
ویلیام جیمز سایدیس (انگلیسی: William James Sidis; /ˈsaɪdɪs/؛ ۱۸۹۸–۱۹۴۴) ریاضیدان، کیهانشناس و زبانشناس نابغه آمریکایی بود که از کودکی توانایی استثنایی و خارقالعادهای در یادگیری زبانها و حل مسائل ریاضی داشت.[1]شهرت وی بهدلیل چاپ کتاب جاندار و بی جان کتابی در زمینه ترمودینامیک در سال ۱۹۲۰ است.[2]
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
ویلیام جیمز سایدیس William James Sidis | |
---|---|
زادهٔ | ۱ آوریل ۱۸۹۸ منهتن، نیویورک، آمریکا |
درگذشت | ۱۷ ژوئیهٔ ۱۹۴۴ (۴۶ سال) ساوت بوستون، بوستون، آمریکا |
محل تحصیل | دانشگاه هاروارد دانشگاه رایس |
وی با بهره هوشی معادل ۲۵۰ تا ۳۰۰ به عنوان یکی از باهوشترین انسانهای تمام اعصار شناخته میشود و همچنین از لحاظ رسمی به عنوان باهوشترین انسان در تمام تاریخ شناخته میشود (از آن زمان تا کنون معیارهای اندازهگیری بهره هوشی تغییر یافتهاست). در همان آزمونی که آلبرت اینشتین، فیزیکدان برجسته آلمانی ۱۶۰ شد، سایدیس نیز ۱۶۰ شد (بالاترین نمره ممکن در این آزمون) اما با زمانی بسیار کمتر و او تقریباً در تمام تستهای هوشی که در طول عمرش از وی گرفته شد نمره کامل را بهدستآورد.[3]
در ۹ سالگی، در آزمون ورودی دانشگاه هاروارد به صورت عالیرتبه پذیرفته شد اما هاروارد به دلیل کمبود سن و عدم بلوغ عاطفی تا ۱۱ سالگی به او اجازه ورود نداد. تا سن هشت سالگی هشت زبان (زبان لاتین، یونانی، فرانسوی، روسی، آلمانی، زبان عبری، ترکی، و ارمنی) را به صورت خودآموز فرا گرفت و در سن ۱۶ سالگی مدرک دکترای ریاضی محض در معادلات ناهمگن را دریافت کرد و ۱۷ سال داشت که استاد دانشگاه رایس شد.[4]