هیپارکوس (ماهواره)
From Wikipedia, the free encyclopedia
ماهواره هیپارکوس (به انگلیسی: Hipparcos) ماهوارهای بود که در ۸ اوت ۱۹۸۹ توسط سازمان فضایی اروپا با استفاده از موشک آریان ۴ به فضا پرتاب شد. وزن آن در هنگام پرتاب حدود ۵۰۰ کیلوگرم و مدار ابتدایی آن مدار زمین ثابت بود، ولی به علت مشکلی در پرتاب گر در مدار بسیار بیضوی مورد استفاده قرار گرفت. مأموریت اصلی این ماهواره اندازهگیری محل قرارگیری ستارگان بود. آزمایش تیکو یکی دیگر از ماموریتهای این ماهوراه بود که در آن تصاویر دو رنگ نورسنجی از حدود ۴۰۰ هزار ستاره با دقت بالا تهیه شد. در کنار این دو مأموریت، این ماهواره به پیشبینی برخورد دنبالهدار شومیکر-لوی ۹ به مشتری کمک کرد. ستارههایی که در نزدیکی خورشید قرار داشتند، را شناسایی کرد. این ماهواره همچنین فاصلهٔ ستارگانی را که احتمالاً میتوانستند دارای سیاره باشند، را اندازهگیری کرد. بررسی تغییر شکل کهکشان راه شیری یکی دیگر از دستآوردهای این مأموریت بود. کشف جوانتر و بزرگتر بودن جهان و همچنین تأیید پیشبینی اینشتین در مورد تأثیر جاذبه بر نور ستارگان از دیگر نتایج این مأموریت فضایی بود. هیپارکوس سرانجام در اوت ۱۹۹۳ با قطع رابطهاش با زمین، به عمر این پروژه فضایی پایان داد. نتایج اصلی این مأموریت، کاتالوگ هیپارکوس و تیکو، در سال ۱۹۹۷ منتشر شد.[1]