گویشهای عربی
گویشهای زبان عربی / From Wikipedia, the free encyclopedia
گویشهای زبان عربی در بیشتر موارد چنان از هم دورند که بر پایهٔ تعریفات زبانشناختی در اصل بایستی آنها را به عنوان زبانهای جداگانه بشمار آورد.
گمان میرود که این مقاله ناقض حق تکثیر باشد، اما بدون داشتن منبع امکان تشخیص قطعی این موضوع وجود ندارد. اگر میتوان نشان داد که این مقاله حق نشر را زیر پا گذاشته است، لطفاً مقاله را در ویکیپدیا:مشکلات حق تکثیر فهرست کنید. اگر مطمئنید که مقاله ناقض حق تکثیر نیست، شواهدی را در این زمینه در همین صفحهٔ بحث فراهم آورید. خواهشمندیم این برچسب را بدون گفتگو برندارید. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
مقوله زبان عربی بر مجموعه زیادی از گویشها و لهجههای گوناگون دلالت میکند که بهطور کلی به سه بخش تقسیم میشود:
- عربی کلاسیک یا قرآنی
- عربی استاندارد یا فصیح یا کتابی
- عربی گفتاری یا جلفی یا دارجة
در تمام کشورهای عربی گویش استاندارد جهت تدریس در مدارس و تألیف کتابها و جراید به کار برده میشود.
اما هر منطقه از جهان عرب، گویش محلی ویژه خود را دارد که گاه تفاوتهای میان آنها به اندازهای است که عربها مجبور به تکلم به عربی کتابی با هم میشوند. یکی از دلایل وجود تعدد گویشها و لهجات در زبان عربی را تأثیر زبانهای پیشین موجود در آن مناطق پیش از چیرگی زبان عربی بر آن منطقهها دانستهاند. در حالت کلی عربی محاورهای را به دو بخش خاورمیانهای و مغربی تقسیم میکنند.