bruka

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Kroatia

Substantiivi

yksikkö monikko
nominatiivibrȕkabrȕke
genetiivibrȕkēbrȗkā
datiivi-lokatiivibrȕci/brȕkibrȕkama
akkusatiivibrȕkubrȕke
vokatiivibrukobrȕke
instrumentaalibrȕkōmbrȕkama

brȕka f. 

  1. julkinen häpeä

Liittyvät sanat

Aiheesta muualla

  • brȕka Hrvatski jezični portal

Verbi

bruka

  1. (taivutusmuoto) yksikön 3. persoonan preesens verbistä brukati

Ruotsi

Verbi

bruka (1)

  1. olla tapana, tavata; harrastaa, käyttää, (puhekielinen) pruukata
  2. ~ göra ngt olla tapana tehdä jtkn
    Jag brukar skida långa vägar.
    Minulla on tapana hiihtää pitkiä matkoja.

Taivutus

Lisätietoja Taivutus –, Persoonamuodot ...
Nominaalimuodot
  • aktiivin infinitiivi: bruka
  • passiivin infinitiivi: brukas
  • aktiivin part. prees: brukande [luo]
  • passiivin part. prees: brukandes
  • part. perf.: yl. brukad, n. brukat, määr./mon. brukade

Aiheesta muualla

  • bruka Svenska Akademiens ordbokissa SAOBissa (ruotsiksi)
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads