Top Qs
Chronologie
Chat
Contexte

chaseal

De Wiktionnaire, le dictionnaire libre

Remove ads

Breton

Étymologie

(1633) Dérivé de chase chasse, meute »), avec le suffixe -al.

Verbe

chaseal \ʃaˈseː.al\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale chase-

  1. (Chasse) Chasser (le gibier).
    • An Aotrou Maner hag aotrouien ar maneriou tro-war-dro pa vezont peded gantañ da zond da ober eur jaseadenn, eun abadenn jaseal.  (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, page 133)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Ne ouie netra nemet chaseal ha redek ar mercʼhed koant.  (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 63)
      Il ne savait que chasser et courir les jolies filles.

Variantes

  • chaseiñ

Synonymes

  • hemolcʼhiñ

Dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • chaseal sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton) 

Références

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads