Top Qs
Chronologie
Chat
Contexte

chomin

De Wiktionnaire, le dictionnaire libre

Remove ads

Breton

Forme de verbe

chomin \ˈʃɔ.mːĩn\ ou \ˈʒɔ.mːĩn\

  1. Première personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe chom.
    • — [...]. E-tal da gichen e chomin... [...] !...  (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 172)
      — [...]. Je resterai à tes cotés... [...] !...
    • Me na chomin ket amañ dindan an amzer ; amañ a zo peadra d’an den da dapoud kleñved.  (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, Librairie Bretonne Giraudon, 1977, page 398)
      Moi, je ne resterai pas ici exposé au mauvais temps ; ici il y a de quoi attraper du mal.
Remove ads

Vieux haut allemand

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

chomin

  1. Venir, arriver, entrer.

Variantes

Références

  • Rudolf Schützeichel, Althochdeutsches Wörterbuch, Max Niemeyer Verlag, Tübingen, 1989, 4e édition revue

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads