Grêfhichte
From Wikipedia, the free encyclopedia
In grêfhichte, grêfheuvel of tumulus (of cairn: folslein út stiennen oplutsen) is in hichte út de Aldheid dêr't deaden harren lêste rêstplak krigen. Tumulus is de Romeinske namme foar in grêfhichte, dy't oplutsen waard boppe it kremaasjegrêf fan in pommerant. Yn de twadde iuw nei Kristus waarden mear as 150 tumuli oprjochte by Romeinske heirbanen del, yn de Civitas Tungrorum. In goed foarbyld dêrfan binne de Drie Tommen en de tumuli fan Tienen yn Flaamsk-Brabân, dy't by de opgraving fan 1894 wichtige keunstskatten oerjoegen.
Grêfhichten komme oaral yn de wrâld foar.