Krusiging
From Wikipedia, the free encyclopedia
Krusiging is in metoade om ien dea te dwaan; it slachtoffer wurdt fêstbûn of fêstspikere oan in krús en bliuwt hingjen oant de dea troch fersmoaring en of útdrûgjen folget.[1]
Yn it Romeinske ryk waarden benammentlik net-Romeinen en opstannige slaven krusige, bygelyks de tûzenen oanhingers fan Spartakus en Jezus fan Nazaret dy't sels ek krusige waard.