Lûd
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lûd is yn 'e natuerkunde in trilling dy't him fuortset yn 'e foarm fan in longitudinale, saneamde lûdsweach troch in feroaring yn 'e tichtheid fan in elastysk medium tewei te bringen, dat yn dit gefal in transmisjemedium neamd wurdt. De lûdsfaasje is de faasje wêrmei't it lûd him yn weagen troch it transmisjemedium hinne fuortbeweecht; dy faasje ferskilt al neigeraden de tichtheid fan it medium. Sjoen út it minsklik perspektyf is dat medium almeast lucht, mar it kin ek in oar gas, in floeistof (lykas wetter) of in fêste stof wêze (lykas de grûn by in ierdbeving). Yn 'e ingste betsjutting is lûd in hearbere feroaring fan 'e luchtdruk. Yn rommere sin kin dermei ferwiisd wurde nei eltse feroaring fan 'e hearskjende statyske atmofearyske druk, oft dy no hearber is nof net. In spesifyk lûd wurdt ek wol in klank neamd. De tûke fan 'e wittenskip dy't it ferskynsel lûd bestudearret, is de akoestyk. It ûnderfinen fan lûden troch minsken wurdt bestudearre troch de psycho-akoestyk.
- Dizze side giet oer hearbere feroarings yn 'e luchtdruk. Foar de spraakklank, sjoch: fokaal.