Opera
From Wikipedia, the free encyclopedia
Opera (taalkundich ûntstien út it meartal fan opus) is in foarm fan muzykteater, wêrby't meast in songen toanielstik, yn dichtmaten mei orkestbegelieding, útbylde wurdt. Opera is ûnderdiel fan de Westerske klassike muzykkultuer. Der binne ek net-Westerske foarmen fan muzykteater dy't faak Opera neamd wurde, mei in ûnderskiedend eigenskipswurd derfoar, bygelyks de Sineeske opera.
Dizze side giet oer it songen muzykstik. Foar oare betsjuttings, sjoch: opera (betsjuttingsside).
De fjouwerhûndertjierrige skiednis fan de hjoeddeiske opera begjint yn Florence. Ein 16e iuw wie dêr in groep yntellektuelen fan doel it klassike drama lykas dat yn de Aldheid bestie, nij libben yn te blazen. Harren grutte foarbyld wie Aristoteles, dy't yn de fjirde iuw foar Kristus oer toaniel en muzyk skreaun hie, krekt oft dy twa saken deselde wiene. Neffens Aristoteles wie drama de imitaasje fan it libben, dat ferlibbene waard mei fersiering en meldij. Op basis dêrfan ûnderstelden de Florentinen dat it klassike drama folslein songen wêze moast. De earste komponist dy't soks yn de praktyk besocht, wie Jacopo Peri (1561-1633), dy't dêrfoar it Gryksk mytologyske drama Dafne brûkte. Syn wurk Euridice (1600) dat dêrút fuortkaam, waard dêrmei de earste opera.
Wichtige lettere operakomponisten wienen û.o. Monteverdi, Händel, Rameau, Gluck, Mozart, Rossini, Bellini, Donizetti, Berlioz, Verdi, Wagner, Bizet, Richard Strauss, Puccini, Janáček en Britten.