blom

Haadwurd

• blom g (meartal blommen, ferlytsingswurd blomke) ^1980 2015

1. part fan plant, faak mei prachtige foarm en kleuren, mei de fuortplantparten fan de plant.

Besibbe wurden

• Oflaat: blommesee

Oersettings

• Noardfrysk: Blööm (frr)
• Sealterfrysk: Bloume (stq)

• Albaansk: lule (sq)
• Baskysk: lore (eu)
• Bretonsk: bleuñv (br)
• Deensk: blomst (da)
• Dútsk: Blume (de)
• Esperanto: floro (eo)
• Finsk: kukka (fi)
• Fjetnameesk: hoa (vi), bông (vi)
• Frânsk: fleur (fr)
• Hongaarsk: virág (hu)
• Ido: floro (io)
• Iersk: bláth (ga)
• Ingelsk: flower (en)
• Italjaansk: fiore (it)
• Katalaansk: flor (ca)
• Klassyk Nawatl: xochitl
• Latynsk: flos (la)
• Nederlânsk: bloem (nl)
• Noarsk: blomst (no)
• Papiamentsk: flor (pap)
• Plat: bloum (nds)
• Poalsk: kwiat (pl)
• Portugeesk: flor (pt)
• Roemeensk: floare (ro)
• Servokroätysk:

  Romaansk: cvijet (sh)

• Slowaaksk: kvet (sk)
• Spaansk: flor (es)
• Sweedsk: blomma (sv)
• Toroko: papah
• Turksk: çiçek (tr)
• Welsk: blodyn (cy)