Margairín
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ionadach ime, nach bhfuil aon saill déiríochta ann, a dhéantar de ghnáth as olaí glasraí is bainne bearrtha, agus vitimíní A is D curtha leis. Sna 1860idí d'eiseatocsainigh an ceimicí Francach Hippolyte Mège-Mouriès (1817-1880) codán as saill mairteola ag 30-40 °C ar thug sé oléo-margarine air. Baineadh feidhm as seo in ionad ime go dtí 1903, ach ansin tosaíodh ar phróiseas cruachana olaí glasraí trí hidriginiúchán. Ó shin tá an-chuid forbairtí déanta ar ionadaigh ime, ach fós is ar olaí glasraí nó olaí muirí hidriginithe is mó a bhíonn siad bunaithe. Cinneann céim hidriginithe na bunola cé mhéid de na bunpholaineamhsháitheáin a fhágtar sa mhargairín.[1]
Fíricí Gasta Bunús, Tír dhúchais ...
Bunús | |
---|---|
Tír dhúchais | an Fhrainc |
Aireagóir | Hippolyte Mège-Mouriès |
Sonraí | |
Cineál | margarine and similar edible fats (en) , Margarines, spreads, mayonnaise and other fatty emulsion products (en) , fat spread (en) agus vegetable fat (en) |
Príomh-chomhábhair | ola glasraí |
Dún