Anomia
From Wikipedia, the free encyclopedia
A anomia pode referirse a dous conceptos:
- En lingüística é un tipo de afasia consistente na dificultade para recuperar as palabras da memoria (coloquialmente chamada "ter na punta da lingua").
- En socioloxía é a desviación dun individuo ou dun grupo das normas sociais.
Máis información trazo, articular ...
trazo | articular | fala | ortofonía | voz | comprender | escrita | sintaxe | oralidade | lectura | lexemas | ortografía | movemento | entoación |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ausencia | - |
afasia e afasia evolutiva | - |
afonía | agnosia | agrafía | agramatismo | alalia | alexia | anomia | - |
apraxia | - |
dificultade | disartria | disfasia | disfemia | disfonía | - |
disgrafía | - |
dislalia | dislexia | - |
disortografía | dispraxia | disprosodia |
erro | - |
parafasia | - |
- |
- |
paragrafía | - |
- |
paralexia | - |
- |
- |
- |
Outros: esquizofasia, coprolalia, ecolalia, paralalia |
Pechar