Baruj Benacerraf
From Wikipedia, the free encyclopedia
Baruj Benacerraf, nado en Caracas o 29 de outubro de 1920 e finado en Boston, EUA, o 2 de agosto de 2011,[1][2] foi un médico venezolano. Desenvolveuse profesionalmente nos Estados Unidos, e gañou, canda a Jean Dausset e George D. Snell, o Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina en 1980.
O galardón foilles concedido polos seus descubrimentos relacionados con estruturas determinadas pola xenética na superficie da célula que regulan as reaccións inmunolóxicas, máis concretamente os xenes denominados xenes do complexo maior de histocompatibilidade e que regulan a resposta inmune fronte un determinado antíxeno soluble. É dicir, demostra que a resposta inmune fronte un antíxeno é distinta para cada individuo e é herdada segundo as leis de Mendel. Todos os individuos poden responder fronte un mesmo antíxeno soluble pero cada individuo recoñece distintos determinantes antixénicos. Ese patrón de recoñecemento individual é herdanza dos proxenitores.