![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/Energy_label_en.svg/langgl-640px-Energy_label_en.svg.png&w=640&q=50)
Etiquetaxe enerxética da Unión Europea
From Wikipedia, the free encyclopedia
Aplícase ós aparatos de uso doméstico, incluso cando se vendan para usos non domésticos, cuxa utilización teña unha incidencia directa ou indirecta no consumo de enerxía e doutros recursos esenciais, como a auga. Non se aplicará nos produtos de segunda man nin nos medios de transporte de persoas ou mercancías.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/Energy_label_en.svg/320px-Energy_label_en.svg.png)
A etiqueta enerxética que mostran algúns electrodomésticos de uso doméstico (frigoríficos e conxeladores, lavadoras, secadoras, lavalouzas, quentadores de auga e acumuladores de auga quente, fornos eléctricos, aparatos de aire acondicionado e lámpadas eléctricas) ten como función informar ós consumidores da eficiencia enerxética do aparato, ademais de engadir outra información complementaria de interese para o usuario. Esta fórmula de etiquetaxe pretende orientar ó usuario na elección no momento da compra e estimulalo a adquirir electrodomésticos máis eficientes.
O sistema de etiqueta enerxética clasifica os electrodomésticos en sete categorías, de máis a menos eficiente, utilizando letras –do A ó G- e cores. A diferenza de consumo enerxético entre unha clase e a seguinte é dun 10-15%. Os aparatos máis eficientes, con consumos por debaixo do 55% do consumo medio, identifícanse coa letra A e a cor verde. Os de eficiencia media, con consumos situados na media (entre o 90 e 0 110%), identifícanse coas letras D e E. Os menos eficientes, con consumos por riba do 125% do consumo medio, identifícanse coa letra G e a cor vermella.
Para os frigoríficos e conxeladores creáronse tres categorías adicionais: A+, A++ e A+++, sendo esta última a máis eficiente.