Folga laboral
From Wikipedia, the free encyclopedia
Nas relacións entre traballadores e empresarios poden xurdir conflitos de dous tipos; por un lado encóntranse os conflitos individuais, e, por outro lado os conflitos colectivos, competencia deste traballo.
Nos conflitos colectivos, un grupo de traballadores enfróntase a un empresario ou grupo de empresarios, polo interese que incumbe a todos nas súas relacións laborais. Os suxeitos lexitimados para iniciar o conflito colectivos son os representantes dos traballadores.
Existen dúas formas de exteriorizar os conflitos colectivos: a folga e o peche patronal.
A folga laboral consiste no cesamento temporal da prestación de servizos, acordada por unha colectividade de traballadores dunha ou varias empresas, con motivo de conflito laboral e con abandono do centro de traballo, co fin de impoñer a aceptación das súas demandas polas empresas ou de resistir as esixencias dos empresarios, unha vez fracasados as negociacións colectivas ou outros esforzos de persuasión.
A folga non se debe confundir co peche patronal, peche da fábrica polo empresario co obxecto de impoñer aos traballadores novas condicións laborais ou defender os seus intereses.
Aínda que a folga se exerce de forma colectiva, o exercicio do dereito á folga recoñécese de forma individual. Así, o recoñecemento á folga implica que ningún traballador pode renunciar a este dereito por acordo contractual. Por outro lado, o exercicio colectivo deste dereito supón que un traballador non pode declararse en folga de forma individual. Entre os efectos da folga, cabe destacar os seguintes puntos:
O contrato de traballo queda en suspenso (os traballadores non cobran o seu salario).
Durante a folga suspéndese a obriga de cotizar á Seguridade Social (traballador e empresario).
O empresario non pode substituír os traballadores folguistas.
Os días de folga non deben ser descontados das vacacións.