Gúgol
From Wikipedia, the free encyclopedia
O termo gúgol (en inglés: googol (axuda · info)) é o nome dun número acuñado en 1920 por Milton Sirotta, un neno de 9 anos, sobriño do matemático estadounidense Edward Kasner.[1] Kasner anunciou o concepto no seu libro Mathematics and the Imagination. Isaac Asimov dixo nunha ocasión respecto diso: «Teremos que padecer eternamente un número inventado por un bebé». Un gúgol é un seguido de ceros, ou o que é o mesmo, en notación científica, un por dez á cen:[2][3]
- 1 gúgol = 10100 =
Un gúgol equivale a sexdecillóns, na escala numérica longa, que é aproximadamente igual a (factorial de 70),[nota 1] e os seus únicos factores primos son e (cen veces cada un). Escrito no sistema binario ocupa bits.
O gúgol non é de particular importancia nas matemáticas e tampouco ten usos prácticos. Kasner usouno para ilustrar a diferenza entre un número inimaxinablemente grande e o infinito. Ás veces é tamén usado desta maneira no ensino das matemáticas.
Cando foi nomeado en 1938, o gúgol era indubidablemente grande e, desde un punto de vista físico, un gúgol é maior que o número de átomos de hidróxeno no universo coñecido. Con todo, coa invención de computadoras e algoritmos rápidos, o cálculo de números do tamaño dun gúgol converteuse en rutina. Por exemplo, mesmo o difícil problema da factorización en números primos é agora sinxelo para cifras.
O número máis grande que pode ser representado na maioría de calculadoras de peto ou científicas é pouco menos que un gúgol: 1099 = dun gúgol. Pero hai que considerar que moitas calculadoras que representan estes números soamente utilizan entre a díxitos significativos, aínda que algúns modelos permiten expoñentes maiores que 99.