Mundial de Fútbol de 1982
evento futbolístico internacional cuatrianual / From Wikipedia, the free encyclopedia
A Copa Mundial da FIFA España 1982 foi a duodécima edición do Campionato Mundial de fútbol de seleccións. O torneo comezou o 13 de xuño no Camp Nou de Barcelona, co encontro entre as seleccións da Arxentina e de Bélxica, e finalizou o 11 de xullo no Estadio Santiago Bernabéu de Madrid. O Mundial de Fútbol de 1982 foi a culminación dunha fase de clasificación que comezou o 26 de marzo de 1980 involucrando a 109 seleccións de 6 confederacións.
O campionato contou por vez primeira coa participación de 24 seleccións nacionais, ampliando o número de participantes por cada confederación. De feito, esta edición foi a primeira da historia en contar con participantes de todos os continentes. Para dar cabida a este novo número de equipos, fixéronse mudanzas no sistema de competición: houbo un formato con dúas liguiñas e fase final. Porén, este formato só foi utilizado nesta edición. O comité organizador habilitou un total de 17 estadios en 14 sedes.[1] A campioa do torneo foi a selección de Italia, a cal conseguiu derrotar na final á selección da Replica Federal Alemá por 3−1 na final. Italia con este título, o terceiro na súa historia despois dos de 1934 e 1938, igualou naquela altura ao tamén tricampión Brasil. Dentro da selección italiana destacou o dianteiro Paolo Rossi, o cal foi o máximo goleador do torneo con seis tantos.
Algúns dos momentos máis destacados desta edición foron o xogo entre Italia e o Brasil da segunda fase disputado no Estadio de Sarrià de Barcelona; a semifinal entre Francia e Alemaña Federal, a cal foi a primeira da historia que se tivo que resolver co lanzamento de penaltis; a irrupción do irmán do emir de Kuwait na metade dun xogo;[2] a goleada por 10−1 de Hungría ao Salvador e o resultado pactado entre Alemaña Federal e Austria que clasificaba a ambos para la segunda rolda, xogo a partir do cal a FIFA tivo que introducir horarios unificados na última xornada da fase de grupos.[3]