Paleoantropoloxía
From Wikipedia, the free encyclopedia
A paleoantropoloxía (do grego, παλαιός, paleos, "antigo"; ἄνθρωπος, anthropos, "ser humano"; e λογος, logos, "coñecemento") é a rama da antropoloxía biolóxica que se ocupa do estudo da evolución humana e os seus antepasados fósiles, noutras palabras dos homínidos antigos. Ás veces, tamén pode ser coñecida como paleontoloxía humana.
Esta ciencia traballa principalmente con fósiles que se rastrexan ata varios millóns de anos, polo que está estreitamente vinculada tamén á paleontoloxía, a xeoloxía, a paleoecoloxía, a bioloxía, a xenética e a primatoloxía. A paleoantropoloxía busca analizar e interpretar os datos do pasado humano co obxectivo de explicar o xurdimento do home e os seus sucesivos cambios que se produciron a través do tempo.
Outro vínculo estreito é o que ten con outra das ramas da antropoloxía, que é a arqueoloxía. Esta pon énfase nos aspectos culturais. Intervinculando a información, relaciónanse estas dúas ramas, e así tamén con outras ciencias como se dixo antes.
As evidencias que se manexan son principalmente fósiles de ósos, pero tamén ferramentas líticas ou pegadas de pés como as de Laetoli, en Tanzania.