Reino de Iugoslavia

O Reino de Iugoslavia, chamado Reino dos Serbios, Croatas e Eslovenos entre o 1 de decembro de 1918 e o 3 de outubro 1929, refírese a un estado balcánico que existiu dende o 1 de decembro de 1918 ao 2 de decembro de 1945. Comprendía a área das provincias de Eslovenia, Bosnia e Hercegovina, Serbia, Montenegro, Kosovo, Macedonia do Norte, así como a maior parte dos territorios de Croacia e Eslavonia.

Reino de Iugoslavia

Краљевина Југославија/Kraljevina Jugoslavija (sh)
Bandeira Brasón
Himno	Hino Nacional do Reino da Jugoslávia (pt)
Localización
44°48′35″N 20°27′47″L
Capital	Belgrado
Poboación
Lingua oficial	Lingua serbocroata
Relixión	Estado laico
Xeografía
Parte de	Iugoslavia
Comparte fronteira con	Estado Federal de Austria Primeira República de Austria Reino de Bulgaria
Datos históricos
Precedido por	Reino dos Serbios, Croatas e Eslovenos e Estado independente de Croacia
Creación	3 de outubro de 1929
Disolución	29 de novembro de 1945
Sucedido por	República Democrática Federal de Iugoslavia, Estado independente de Croacia, Serbia de Nedić, Reino de Montenegro e Província de Liubliana (pt)
Organización política
Forma de goberno	monarquía constitucional
Órgano lexislativo	parlamento da Iugoslávia (pt) ,
Membro de	Pacto Tripartite (pt)
Moeda	Coroa Iugoslava

Formación

Trala disolución do Imperio Austrohúngaro, a idea de crear unha nación para os eslavos nos Balcáns cobrou impulso e apoio da comunidade internacional. O 29 de outubro de 1918 estableceuse o Estado dos Eslovenos, Croatas e Serbios, cuxo obxectivo era abranguer tódolos territorios eslavos que o Imperio Austrohúngaro dominara. Porén, os serbios da Voivodina e a Sirmia opuxéronse a isto, e achegaron os seus territorios ao Reino de Serbia. O Triplo Acordo non recoñeceu este estado, e os seus gobernantes tiveron que solicitar a súa anexión ao Reino de Serbia o 1 de decembro de 1918, que a partir de entón pasou a chamarse Reino dos Serbios, Croatas e Eslovenos (Latín serbocroata: Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca cirílico: Краљевина Срба, Хрвата и Словенаца, Esloveno: Kraljevina Srbov, Hrvatov in Slovencev, Macedonio: Кралство на Србите, Хрватите и Словенците, nome curto Kraljevina SHS, Краљевина СХС).

Historia

O 1 de decembro de 1918 foi proclamado por Alexandre Karađorđević, príncipe rexente polo seu pai, o rei Pedro I, quen formalmente era o rei de Serbia. O novo reino foi formado a partir dos antigos reinos independentes de Serbia e Montenegro, así como tamén unha cantidade substancial de territorio que antigamente foi parte do Imperio Austrohúngaro. As terras de Austria-Hungría que formaron o novo estado incluían Croacia, Eslavonia e Voivodina da parte húngara do imperio; Carniola, parte de Estiria e a maior parte de Dalmacia ao lado austríaco, ademais da provincia imperial de Bosnia-Hercegovina.

Un plebiscito levou a cabo na provincia de Carintia, a cal optou por seguir en Austria. A cidade porto dálmata de Zadar e unhas cantas illas dálmatas foron outorgadas a Italia. A cidade de Rijeka foi declarada cidade-estado libre, pero pronto foi ocupada e anexada en 1924 por Italia. As tensións na fronteira con Italia continuaron, cos italianos reclamando máis áreas da costa dálmata e Iugoslavia reclamando pola súa banda a península de Istria, parte da antiga provincia costeira austríaca que fora anexada a Italia, pero que contiña unha poboación considerable de croatas e eslovenos.

O novo goberno intentou integrar ao novo país politicamente como tamén de forma económica, unha tarefa difícil debido á grande diversidade de idiomas, nacionalidades e relixións no novo estado, a historia diferente das rexións, e as grandes diferenzas entre as rexións en canto ao desenvolvemento económico.

As tensións entre o nacionalismo serbio (envalentonado polo carácter centralista do estado) e o resto dos pobos do país, estaurou co asasinato no parlamento do reino do líder do Partido Campesiño Croata por parte dun deputado montenegrino. Iso levou ao rei a clausurar o parlamento e asumir o goberno do país dun xeito ditatorial. Con todo, iso só reavivou as tensións. De feito, poucos anos despois un guerrilleiro macedonio contratado polo nacionalismo croata ustacha asasinou o rei Alexandre e o ministro de exteriores francés en Marsella.

Sucedeuno no trono o seu fillo Pedro II, pero ao ser menor de idade, asumiu a rexencia o seu tío o Príncipe Pablo. Que gobernará ata que a comezos de 1941 un golpe de estado contra a política filoalemá do rexente levou ao trono de xeito anticipado a Pedro II.

De xeito fáctico o Reino de Iugoslavia deixou de existir cando o 6 de abril a aviación alemá atacou Belgrado e nas semanas seguintes sufriu unha invasión por parte das tropas de Alemaña, Italia, Bulgaria, Hungría, Albania e Romanía.

O rei e o goberno fuxiron a Londres dando prolongación formal e legal ao país ata 1945.

Véxase tamén

Outros artigos

• Iugoslavia
• Coroa iugoslava
• Estado Independente de Croacia