Revolución de Asturias de 1934
From Wikipedia, the free encyclopedia
A Revolución de Asturias foi unha insurrección obreira ocorrida en Asturias no mes de outubro de 1934 que formaba parte da folga xeral revolucionaria e o movemento armado organizado polos socialistas en toda España coñecido co nome de Revolución de Outubro de 1934 e que só arraigou en Asturias,[1] debido fundamentalmente a que alí a anarquista CNT si que se integrou na Alianza Obreira proposta polos socialistas da UXT e o PSOE, a diferenza do sucedido no resto de España. Por iso é polo que a forma de organización social e política da Comuna Asturiana —nome co que tamén se coñece a Revolución de Asturias, polas súas similitudes coa Comuna de París de 1871—[2] fose a instauración dun réxime socialista nas localidades onde predominaban os socialistas[3] (ou os comunistas), como Mieres, onde se proclamou a República Socialista, ou como Sama de Langreo; ou o comunista libertario onde predominaran os anarcosindicalistas da CNT, como en Xixón e sobre todo en La Felguera.[4]
Revolución de Asturias de 1934 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Parte de Revolución de 1934 | |||||||
| |||||||
Belixerantes | |||||||
República Española | Alianza Obreira | ||||||
Líderes | |||||||
Francisco Franco Manuel Goded Eduardo López Ochoa Pedro de la Cerda Carlos Bosch Juan Yagüe Lisardo Doval |
Belarmino Tomás F. Martínez Dutor Ramón González Peña Teodomiro Menéndez | ||||||
Baixas | |||||||
1.500 - 2.000
15.000 - 30.000 |
mortos
detidos |
Foi duramente reprimida polo goberno radical-cedista de Alejandro Lerroux, contra o que se lanzou a insurrección por dar entrada no goberno a tres ministros do partido non republicano CEDA, recorrendo, por decisión do xeneral Franco que dirixiu as operacións militares desde Madrid, ás tropas coloniais marroquís —os regulares do Exército de África— e á Lexión procedentes do Marrocos español.[5] A pesar de ser derrotada, a Revolución de Asturias converteuse en case un mito para a esquerda obreira española e europea, á altura da Comuna de París ou o Soviet de Petrogrado de 1917,[6] xa que foi a «última revolución social, aínda que fracasada, do occidente europeo».[7]