SMTP
From Wikipedia, the free encyclopedia
Simple Mail Transfer Protocol (SMTP, Protocolo de Transferencia Simple de Correo) é o patrón de facto para envío de correo electrónico a través de Internet.
Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
SMTP | |
---|---|
Tipo | protocolo de rede e Protocolo baseado em texto |
Data de fundación | 1982 |
[ editar datos en Wikidata ] |
SMTP é un protocolo relativamente simple, baseado en texto simple, en que se especifican un ou varios destinatarios dunha mensaxe (e, na maioría dos casos, validados), sendo despois a mensaxe transferida. É bastante fácil testar un servidor SMTP usando o programa telnet. Este protocolo corre sobre o porta 25 nunha rede TCP. A resolución DNS dun servidor SMTP dun dado dominio posibilítase pola entrada MX (Mail eXchange).
A utilización en masa do SMTP remonta aos anos 80. Na altura era un complemento ao UUCP que estaba mellor adecuado para transferencias de correo electrónico entre máquinas sen ligazón permanente. Por outro lado, o desempeño do SMTP aumenta se as máquinas envolvidas, emisor e receptor, se atoparen ligadas permanentemente.
O Sendmail foi un dos primeiros (se non o primeiro) axente de transporte de correo electrónico a implementar SMTP. En 2001 existían, polo menos, uns 50 programas que implementan SMTP como cliente (emisor) ou servidor (receptor). Outros servidores SMTP moi coñecidos son: exín, Postfix, Qmail, e Microsoft Exchange Server.
Dada a especificación inicial, que contemplaba apenas texto ACII, este protocolo non é ideal para a transferencia de ficheiros. Algúns estándars foron desenvolvidos para permitir a transferencia de ficheiros en formato binario a través de texto simple, como o caso do MIME. Hoxe en día case todos os servidores SMTP soportan a extensión 8BITMIME.
O SMTP é un protocolo de recepción apenas, i.e., non permite que un usuario descargue as mensaxes dun servidor. Para iso é necesario un cliente de correo electrónico que soporte POP3 ou IMAP, que é o caso da maioría dos clientes actuais.