Tarxeta de banda magnética
From Wikipedia, the free encyclopedia
Unha tarxeta de banda magnética é un tipo de tarxeta capaz de almacenar datos modificando o magnetismo da súa banda. A banda magnética é lida fisicamente a través do contacto que se produce mentres se desliza pola cabeza lectora. O seu uso está moi estendido, pero na actualidade hai sistemas máis seguros e difíciles de falsificar, como as tarxetas intelixentes.
Os estándares da International Organisation for Standardisation, ISO 7810, ISO 7811, ISO 7812, ISO 7813, e ISO 4909, definen as propiedades físicas da tarxeta, incluíndo o tamaño, a flexibilidade, a localización da banda, e as características magnéticas.