Augusto Casas

Augusto María Casas Blanco, nado en Ourense o 25 de setembro de 1906 e finado en Barcelona o 22 de decembro de 1973, foi un avogado e escritor galego.

Augusto Casas

Biografía
Nacemento	25 de setembro de 1906 Ourense, España
Morte	22 de decembro de 1973 (67 anos) Barcelona, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	poeta
Familia
Irmáns	Álvaro das Casas

Traxectoria

Licenciado en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela en 1926, marchou a Barcelona logo de aprobar ás oposicións ao Ministerio de Gobernación e alí residiu toda a súa vida, aínda que despois da derrota da República exiliouse en Francia e estivo no campo de concentración de Argelès-sur-Mer.^[1] Foi membro do Seminario de Estudos Galegos e colaborou en Céltiga, El Despertar Gallego, El Pueblo Gallego, Vida Gallega, El País, Eco de Galicia e outras revistas e xornais. En 1926 fundou, con Denys Fernández, a revista Galaxia. Comezou a escribir en castelán pero tamén ten moita obra en galego. É autor do artigo "Esquema da nova poesía galega", publicado na revista Nós en 1935.

É irmán do tamén escritor Álvaro de las Casas.

Obra

En castelán

• Alma triste, 1924 (poesía).
• Panal y flor, 1927 (poesía).
• Alí-Bey. Vida, viajes y aventuras de D. Domingo Badía, 1943 (biografía).
• El Papa Luna, 1945 (biografía).
• Fray Junípero Serra, el Apóstol de California, 1949 (biografía).
• La tierra del alma y otros cuentos, 1950 (narrativa).

O vento segrel, 1932, Nós. Con portada de Cándido Fernández Mazas.

En galego

Poesía

• O vento segrel, 1932, Nós.^[2]
• Cantigas da noite moza, 1950.
• Isa folla que vai polo río, 1954.
• Alén, 1962, Colección Salnés.^[3]
• Servidume da treva, 1964.

Augusto María Casas, 1932.

Narrativa

• Muiñada d'estrelas, 1926.^[2][4]

Traducións

• Las mejores poesías de Rosalía de Castro, 1946.