Consolidated B-24 Liberator

O Consolidated B-24 Liberator foi un bombardeiro pesado estadounidense usado durante a segunda guerra mundial. Comezou a deseñarse a principios do ano 1939 para ofrecer prestacións superiores ás do B-17, e realizou o seu primeiro voo o 29 de decembro dese ano. Foi o avión estadounidense máis fabricado durante a guerra, construíndose 18 188 exemplares en total.

Consolidated B-24 Liberator
B-24 Liberator
Tipo	bombardeiro pesado, guerra anti-submarina, patrulla marítima
Fabricante	Consolidated Aircraft
Primeiro voo	29 de decembro de 1939
Introducido	1941
Retirado	1968 (India)[1]
Principais usuarios	USAAF Armada dos Estados Unidos RAF Real Forza Aérea de Australia
Unidades construídas	18 188[2]
Variantes	Consolidated PB4Y-2 Privateer Consolidated C-87 Liberator Express Consolidated Liberator I
v c e

A súa produción en masa chegou ao seu punto máis alto a partir de 1943 coa axuda da Ford Motor Company, ao comezar a fabricarse na súa nova fábrica de Willow Run, onde chegou a fabricarse un B-24 por hora e 650 por mes en 1944. Outras fábricas seguiríanlle pouco despois. Na actualidade continua sendo o avión militar estadounidense máis fabricado.

Adoita a ser comparado co máis coñecido Boeing B-17 Flying Fortress, pero o B-24 tiña un deseño máis moderno, máis veloz, cun maior alcance, e podía cargar máis bombas; porén, era máis difícil de pilotar e tiña unhas características de voo en formación máis pobres.

Ao final da segunda guerra muncial, os avances tecnolóxicos do Boeing B-29 Superfortress e doutros tipos modernos superaran aos bombardeiros que serviron desde o inicio da guerra. O B-24 foi rapidamente retirado do servizo nos Estados Unidos, aínda que o derivado de patrulla marítima PB4Y-2 Privateer operou na guerra de Corea.