Banteng

O banteng^[2] (Bos javanicus) é unha especie de bovino salvaxe orixinaria dos montes do sueste asiático.^[3] Polo seu aspecto lembra bastante ao gaur, pero diferénciase deste en que é máis baixo e pequeno, cunha chepa máis pronunciada.

Banteng
Estado de conservación
En perigo[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Clase: Mammalia Orde: Artiodactyla Familia: Bovidae Xénero: Bos Especie: B. javanicus
Nome binomial
Bos javanicus d'Alton, 1823
Rango de distribución verde: presente vermello: posible rango de presenza Rango de distribución verde: presente vermello: posible rango de presenza
Subespecies
B. javanicus javanicus -en Xava e Balí- B. javanicus lowi -en Borneo- B. javanicus birmanicus -no continente- B. javanicus domesticus -en Balí, Australia e Nova Guinea-
Sinonimia
Bos birmanicus Lydekker, 1898 Bos lowi Lydekker, 1912

A pelame é castaña escura nos machos, podendo chegar a case negro nalgúns exemplares, mentres que as femias (de menor tamaño e cornos máis pequenos) teñen unha pelame parda clara ou arroibada. Como os gauros, viven en mandas e aliméntanse de herbas, follas de árbores e arbustos, así como dos rebentos dos bambús.

Na actualidade atópanse tanto en estado salvaxe como doméstico, sendo coñecido neste caso como touro de Balí (aínda que non é exclusivo desta illa). Os seus depredadores principais son os cuóns, tigres e leopardos.

A distribución do banteng esténdese por Indochina, Malaca, Sumatra, Xava e Borneo. Estímase que o número de bantengs domésticos é dun millón e medio, mentres que só deben quedar entre 5,000 e 11,000 en estado salvaxe.

O banteng como animal doméstico

Crese que o banteng foi domesticado en 3500 a. C. en Indonesia, e críase tanto para vesar a terra, como para carne e coiro.

A variedade domesticada do banteng (Bos javanicus domesticus) foi introducida como gando cárnico en lugares máis aló do sueste asiático, como Australia, Filipinas e Nova Guinea. Crese que a poboación do banteng na Península de Coburg, en Australia, conta con máis de 8,000 individuos, a pesar de que estes animais son gando asilvestrado e considerados como unha praga.

Un banteng no Santuario Huai Kha Khaeng, Tailandia.

Clonación

En 2003, xa en perigo de extinción, o vicepresidente do Medical Scientific Development de Worcester, Robert Lanza, anunciou que clonaran con éxito un banteng.^[4][5]