Conde

Conde, ou condesa en feminino, do latín comes ou comitis (compañeiro), é un título nobiliario existente na maioría das monarquías europeas.^[1] Na Idade Media, era o señor feudal, propietario dun ou varios castelos e terras denominados condados, pero posteriormente, a partir do século XIV, o título nobiliario só se utilizaba como grao de nobreza.

conde condesa
O tipo de coroa que ostentaban os condes.
Istancia de	título nobiliario, cargo e título hereditario
Subclase de	nobre
Pertencente á xurisdición	condado
Non confundir con	grafo
Dise que é o mesmo que	graf, Q21013264 , comte, earl, hrabia (en) e condesa
Parcialmente coincidente con	bo (en)
Fontes e ligazóns
Redes
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

Orixe

No Imperio Romano, comes converteuse nun título secular outorgado a cortesáns de confianza, como sinal de confianza imperial. Converteuse nun rango formal, derivado dos "compañeiros" de Alexandre Magno, e equivalente ao título de paladín para un cabaleiro do Sacro Imperio Romano Xermánico ou palatino para un funcionario papal.

Comes utilizábase na República Romana para designar aos que acompañaban a un maxistrado, como gobernador dunha provincia, formando parte da súa escolta e do seu consello, a súa cohors amicorum (cohorte de amigos). Na época imperial o termo evolucionou, utilizándose formalmente para designar aos achegados ao emperador, primeiro durante as súas viaxes e despois de forma permanente. Converteuse nun título cortesán e nunha dignidade, sendo a orixe do termo posterior: conde.

Condado

Artigo principal: Condado.

Co xurdimento do título xurdiu o símbolo máis poderoso do dereito, é dicir, a propiedade e a xurisdición sobre a terra, de aí o termo de condado. O termo deriva do francés antigo conté ou cunté que denota unha xurisdición baixo o control dun conde ou un vizconde. En francés moderno é comté, e os seus equivalentes noutras linguas son contea, contado, comtat, condado, county, Grafschaft, graafschap, etc.

O título de conde tamén era frecuentemente conferido polo monarca como título honorífico polos servizos prestados, sen que se conlevase a cesión dun patrimonio feudal, só un título, con ou sen un nome de dominio adscrito a el.

No Reino Unido, o equivalente a "Conde" (earl; count en inglés é utilizado a significar condes non británicos) tamén se pode usar como título de cortesía para o fillo máis vello dun duque ou marqués. Nos estados italianos, pola contra, todos os fillos de certos condes eran pequenos condes (contini).