Ecuación de Arrhenius

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Na química física, a ecuación de Arrhenius é unha fórmula que ten como propósito orixinario describir a dependencia da temperatura na taxa de reacción dunha reacción química. A ecuación foi proposta por Svante Arrhenius en 1889, baseandose no traballo do farmacéutico holandés Jacobus Henricus van 't Hoff quen descubre no 1884 que a ecuación de Van't Hoff para a dependencia coa temperatura das constantes de equilibrio propón unha fórmula para as taxas de reacción.

Esta ecuación ten unha vasta e importante aplicación para determinar a enerxía de activación e a taxa de reacción dunha reacción química. Arrhenius proporcionou unha xustificación física e interpretación da fórmula.[1][2] Actualmente, é mais frecuente entender a fórmula coma unha relación empírica entre a temperatura e taxa de reacción dunha reacción química, e a enerxía de activación de devandita reacción.[3]: :188

A ecuación de Arrhenius tamén se pode empregar para modelar matematicamente a variación coa temperatura de coeficientes de difusión, cinéticos, ou propiedades materiais coma a resistividade ou condutividade dun metal.

A ecuación de Eyring, desenvolvida no ano 1935, tamén expresa a relación entre taxa e enerxía de activación dunha reacción química, máis en lugar de partir dunha relación empírica dedúcese de principios da mecánica estatística.

Remove ads

Formulación

A ecuación de Arrhenius describe a dependencia exponencial da taxa de reacción dunha reacción química da temperatura absoluta coma

onde

  • k é a taxa de reacción (asociada á velocidade da reacción),
  • T é a temperatura absoluta,
  • A é o factor pre-exponencial ou factor de Arrhenius,
  • Ea é a enerxía de activación da reacción,
  • R é a constante universal dos gases perfectos.[1][2]

De xeito alternativo, a ecuación pode ser expresada coma

sendo


Remove ads

Gráfico de Arrhenius

Thumb
Gráfico de Arrhenius lineal: ln k contra 1/T.

Tomando o logaritmo natural da ecuación de Arrhenius, e aplicando as propiedades básicas dos logaritmos obtemos:

Podemos reescribir a relación anterior coma a ecuación dunha recta:


Polo tanto, podemos empregar o gráfico de contra para calcular a enerxía de activación e o factor preexponencial coma a pendente e intercepto da recta respectivamente. Este é un procedemento moi empregado en cinética química. Concretamente, a enerxía de activación pódese calcular coma:

Remove ads

Notas

Vexase tamén

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads