Cadoiro bioquímico

Un cadoiro bioquímico^[1] é unha serie de reaccións químicas nas que os produtos dunha reacción actúan como substrato nas seguintes reaccións. Existen varias reaccións bioquímicas importantes en cadoiro, incluíndo fervenzas enzimáticas, como o cadoiro de coagulación e o sistema do complemento, así como as cascadas de transdución de sinais, que fan que os potenciais eléctricos viaxen a través dos nervios até o cerebro, onde se interpretan como sinais en casos como como a vista ou o olfacto.

Os cadoiros enzimáticos caracterízanse polo feito de que o produto da reacción non actúa como produto senón como catalizador da seguinte reacción. Noutras palabras, cada reacción produce unha activación dun proenzima (inactivo) a unha forma encimática (activa) mediante un cambio covalente, moitas veces proteólise ou fosforilación . Isto produce unha amplificación do sinal, de xeito que en cada paso a velocidade da reacción global é maior reducindo o tempo da resposta fisiolóxica efectiva. É importante nestes casos a presenza dunha potente regulación enzimática que inhiba a cascada no punto final da reacción co fin de evitar un exceso de produto que poida levar a unha imposibilidade de volver ao inicio da fervenza e que doutro xeito podería producir indesexables. efectos fisiolóxicos (por exemplo, trombose no caso do cadoiro de coagulación).

Termo

A pesar de que o termo máis común noutras linguas deriva das variantes cascada, cascade, cascata, etc. en galego é cadoiro o termo hidrolóxico que se emprega como metáfora para definir este tipo de reaccións en cadea. Outros sinónimos como abanqueiro ou fervenza non se empregan, tampouco termos similares como catarata.^[1]