Gándaras de Budiño

As gándaras de Budiño son un espazo natural declarado zona especial de conservación (ZEC) que está formado por un conxunto de lagoas, balseiros e regatos no curso do río Louro nos concellos do Porriño, Salceda de Caselas e Tui, preto da vila do Porriño. É unha das maiores extensión de lagoas e outras augas continentais de Galiza.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Budiño.

Gándaras de Budiño

Tipo	Zona de especial conservación espazo natural protexido Zonas de especial protección dos valores naturais
Localización
División administrativa	O Porriño, España, Salceda de Caselas, España e Tui, España
42°07′N 8°38′O
Características
Superficie	730,96108 ha
World Database on Protected Areas
Identificador	348888
Área protexida da rede Natura 2000
Identificador	ES1140011
Historia
Data de creación ou fundación	decembro de 2004

Están declaradas ben de interese cultural grazas aos xacementos arqueolóxicos acheulenses.^[1]

Xeografía e xeoloxía

Esta zona húmida formouse coa colmatación de antigas lagoas que se converteron en zonas pantanosas. O terreo afundiuse debido á aparición de varias fracturas tectónicas; a bacía encheuse con sedimentos da inundación do río Miño, que deixou gravas e areas. Polo leste, o río Louro serpea entre dous conxuntos graníticos, o Penedo Corucho e o Faro de Budiño, este último recuberto de grandes cristais de cuarzo. Polo oeste érguese a Serra do Galiñeiro, con máis de 700 m de altitude.