Hans Christian Ørsted

Hans Christina Ørsted, nado en Rudkøbing o 14 de agosto de 1777 e finado en Copenhague o 9 de marzo de 1851, foi un físico e químico dinamarqués. O seu descubrimento do campo magnético nas proximidades dunha corrente eléctrica en 1820 é a orixe do electromagnetismo. Construíu un pezómetro para estudar a compresibilidade dos líquidos e dos sólidos en 1822.

Véxase tamén: Ørsted (satélite).

Hans Christian Ørsted

Biografía
Nacemento	14 de agosto de 1777 Rudkøbing, Dinamarca
Morte	9 de marzo de 1851 (73 anos) Copenhague, Dinamarca
Lugar de sepultura	Assistens Kirkegård
Reitor Universidade de Copenhague
1850 – 1851 ← Sophus August Vilhelm Stein – Henrik Nicolai Clausen →
Reitor Universidade de Copenhague
1840 – 1841 ← Ole Bang – Peter Oluf Brøndsted (pt)  →
Reitor Danmarks Tekniske Universitet
27 de xaneiro de 1829 – 13 de marzo de 1851 – Johann Georg Forchhammer (pt)  →
Reitor Universidade de Copenhague
1825 – 1826 ← Ole Bang – Knud Lyne Rahbek →
Datos persoais
Relixión	Cristianismo ortodoxo
Educación	Universidade de Copenhague Universidade de Jena
Director de tese	Jacob Baden (pt) e Johann Wilhelm Ritter
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico, profesor universitario, enxeñeiro, inventor, químico, farmacéutico
Empregador	Universidade de Copenhague Danmarks Tekniske Universitet
Membro de	Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (1821–) Real Academia Danesa de Ciencias e Letras (Secretario Xeral) (1808–1851) Academia Prusiana das Ciencias Sociedade Real de Edimburgo Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Real Academia das Ciencias de Suecia Academia de Ciencias de Baviera Academia de Ciencias de Gotinga
Interesado en	Física
Profesores	Johann Wilhelm Ritter
Alumnos	Christopher Hansteen (en) e Carl Holten (pt)
Influencias	Immanuel Kant
Obra
Obras destacables electromagnetismo
Doutorando	Christopher Hansteen (en) e Carl Holten (pt)
Familia
Familia	Ørsted (en)
Cónxuxe	Inger Birgitte Ørsted (1814–1851), morte da persoa
Fillos	Karen Scharling, Albert Nicolai Ørsted
Irmáns	Anders Sandøe Ørsted Jacob Albert Ørsted
Premios
(1847)  Gran Cruz da Orde de Dannebrog (1836)  comendador da Orde de Dannebrog (1824)  Decoration of the Cross of Honour of the Dannebrog (en) (12 de abril de 1821)  Membro estranxeiro da Royal Society (1820)  Medalla Copley (1815)  Cabaleiro da Orde de Dannebrog  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias  Orde do Mérito das Ciencias e as Artes  Membro da Sociedade Real de Edimburgo
Sinatura
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Эрстед Ханс Кристиан) Biblioteca dixital BEIC Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Traxectoria

Foi un grande estudoso do electromagnetismo. En 1813 agoirou a existencia dos fenómenos electromagnéticos, o cal non ficou demostrado até 1819, xunto con Ampere, cando descubriu a desviación dunha agulla imantada ao ser colocada en dirección perpendicular a un condutor, polo que circula unha corrente eléctrica, demostrando así a existencia dun campo magnético arredor de todo condutor atravesado por unha corrente eléctrica, e iniciándose dese modo o estudo do electromagnetismo. Este achado foi crucial no desenvolvemento da electricidade, xa que puxo en evidencia a relación existente entre a electricidade e o magnetismo. Ørsted é a unidade de medida da relutancia magnética. Crese que tamén foi o primeiro en illar o aluminio, por electrólise, en 1825, e en 1844 publicou o seu Manual de Física Mecánica.

Hans Christian Ørsted, Der Geist in der Natur, 1854