Explorer 28

Explorer 28, tamén coñecido como IMP-C ou IMP-3 (acrónimo de Interplanetary Monitoring Platform C ou 3), foi un satélite artificial da NASA lanzado o 29 de maio de 1965 mediante un foguete Delta C desde o Centro Espacial de Cabo Cañaveral.^[2][5][6][7]

Explorer 28 / IMP-C / IMP-3
Tipo	Científico
Organización	NASA
Data de lanzamento	29 de maio de 1965, 12:00 GMT[1][2][3][4]
Foguete portador	Delta C[2][5]
Sitio de lanzamento	Centro Espacial de Cabo Cañaveral[2][6]
Obxectivo da misión	Estudo do medio interplanetario.[2][6]
Decaemento	4 de xullo de 1968[1]
NSSDC ID	1965-042A
Masa	128,0 kg[5]
v c e

Características

Explorer 28 foi lanzado coa misión de estudar o medio interplanetario no relativo ós campos magnéticos, as partículas enerxéticas, os raios cósmicos e os plasmas. A alimentación eléctrica do satélite era proporcionada por paneis solares e baterías. A telemetría emitíase en refachos de 81,9 segundos de duración, contendo 795 bits de datos. Tras tres secuencias de datos transmitíanse 81,9 segundos de datos analóxicos do magnetómetro de vapor de rubidio.^[2][5][6]

IMP-C funcionou sen problemas ata finais de abril de 1967 e logo intermitentemente ata o 12 de maio de 1967 en que se perdeu todo contacto. IMP-C foi inxectado nunha órbita inicial de 264.244 km de apoxeo e 195 km de perixeo, cunha inclinación orbital de 33,86 graos e un período de 8558,1 minutos. Reentrou na atmosfera o 4 de xullo de 1968.^[1][3][6]