Sociedade de Nacións

A Sociedade de Nacións foi concibida ideoloxicamente no decurso da primeira guerra mundial, cando líderes coma o presidente estadounidense Thomas Woodrow Wilson comezaron a defende-la necesidade dunha organización supraestatal responsábel de resolución de potenciais conflitos entre as distintas nacións.

Sociedade de Nacións
Instancia de	organización intergobernamental e organización internacional
Lingua oficial	lingua inglesa e lingua francesa
Ideoloxía política	internacionalismo
Bandeira
Composto por  Colección de Tratados da Sociedade de Nacións  Council of the League of Nations (en)  League of Nations assembly (en)  League of Nations Permanent Secretariat (en)
Persoas e organizacións
Cargo dirixente	Secretary-General of the League of Nations (en)
Presidente/a Seán Lester 31 de agosto de 1940 - 18 de abril de 1946 Joseph Avenol (pt) 3 de xullo de 1933 - 31 de agosto de 1940 Eric Drummond, 7th Earl of Perth (pt) agosto de 1920 - 3 de xullo de 1933
Secretario/a Seán Lester 1940 Joseph Avenol (pt) 1933 - 1940 Eric Drummond, 7th Earl of Perth (pt) - 1933
Entidades subsidiarias Women's Advisory Council, League of Nations (en) Tribunal Permanente de Xustiza Internacional Organización Internacional do Traballo
Actividade
Industria	activities of other membership organisations n.e.c. (en)
Data
Fundación	1919
Disolución	18 de abril de 1946 e 20 de abril de 1946
Cronoloxía
Substituído por	ONU
Premios
Nomeamentos (1925)  Premio Nobel da Paz
Localización
País	Suíza
Sede	palais Wilson e Palácio das Nações (pt)
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte Enciclopedia soviética armenia, volume 1 pp. 113 Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947) Q122053434 Enciclopedia Británica de 1922 1922 Encyclopædia Britannica/League of Nations (en)
[ Wikidata ] [ G:Commons ] [ C:Commons ]

Durante as negociacións de paz de outubro de 1918, Woodrow Wilson propuxo os seus catorce puntos entre os que figuraba a creación dunha Liga das Nacións. A liga foi fundada axiña, na conferencia de Paz de París que tivo lugar en 1919, establecéndose a sede xeral en Xenebra (Suíza).^[1][2] O pacto foi promovido por Wilson e Léon Bourgeois, da delegación francesa, que recibiron por isto o premio Nobel en 1920, ademais doutros 16 representantes de 13 delegacións internacionais.^[1]

Entre os seus propósitos figuraban a promoción de vía diplomática en prol de solucionar os conflitos, de tal xeito que se acordou embargar comercialmente a aqueles países que declarasen guerras^{[Cómpre referencia]}.

Porén, a liga endexamais contou con forzas internacionais. Os mesmos EUA negáronse a participar ao negárense a asinar o Tratado de Versalles. Así a todo, cóntanse certos éxitos diplomáticos da liga: a mediación para evitar a guerra entre o Iraq e Turquía, Grecia e Bulgaria e Polonia e Lituania, todos eles conflitos fronteirizos. Porén, nunca foi quen de deter as arelas militaristas de Italia, o Xapón e Alemaña. Durante a segunda guerra mundial estivo inactiva e logo foi substituída polas Nacións Unidas.^[1]