Sarisa

A sarisa (en grego σάρισα) era unha lanza moi longa, entre 4 e 7 m, empregada nas falanxes macedonias. Era unha arma moi pesada (uns 5 kg) cun ferro aceirado na punta e unha traba de bronce puntiaguda que permitía que se fixase no chan para deter os ataques do inimigo.

Sarisa
Instancia de	familia de armas
Subclase de	lanza
Produción
País de orixe	Reino de Macedonia
[ Wikidata ]

Falanxe macedonia

Fóra do seu uso en formación pechada na falanxe, a sarisa era unha arma inútil e difícil de transportar. Nas marchas desmontábase en dúas pezas que se unían para o combate.

A invención da sarisa atribúese a Filipe II de Macedonia, pai de Alexandre Magno .

Descrición e uso

A sarissa construíuse con cornus mas (arbusto ou árbore similar ao sangomiño) que proporcionaba unha madeira moi densa, forte e resistente aos golpes. Constaba de dúas partes unidas nun tubo central de bronce. A punta era de ferro, curta e en forma de folla de loureiro. O aristol de bronce empregábase para contrapesar a lanza e facilitar o seu manexo. O traba tiña un punto para ancorala ao chan cando era necesario e iso permitía un uso ofensivo no caso de que rompese a lanza.

Véxase tamén

Bibliografía

• Lane Fox, Robin (1973). Alexander the Great. Penguin. ISBN 0-14-008878-4.
• M. Markle, III, Minor (Summer 1977). "The Macedonian Sarrissa, Spear and Related Armor". American Journal of Archaeology (Archeological Institute of America) 81 (3): 323–339. JSTOR 503007. doi:10.2307/503007.
• Campbell, Duncan B. (2014). "How long was the Macedonian sarissa?". Ancient Warfare (Karwansaray Publishers) VIII (3): 48–52.
• Artigo sobre sarisa (en francés)