Sindarin

O sindarin é unha lingua artificial desenvolvida por J. R. R. Tolkien. Na mitoloxía tolkiana é a lingua élfica máis falada na Terra Media derivada doutra anterior coñecida como Telerin común; cando os Noldor volveron á Terra Media adoptaron o sindarin malia crer que a súa lingua, o Quenya, era máis fermosa. Na Segunda e Terceira Idade o sindarin era a lingua franca de todos os elfos. Na ficción o alfabeto utilizado era o Cirth pero entre os cultivadores das linguas tolkien utilízase case sempre o alfabeto latino.

Sindarin Eglathrin
Creado por:	J. R. R. Tolkien	1917-1973
Emprego e uso:	Mundo ficticio da Terra Media
Total de falantes:	—
Categoria (propósito):	Linguas artificiais  Linguas artísticas   Linguas ficticias    Sindarin
Categoria (fontes):	A priori, pero relacionada con outras linguas élficas. Foi influenciada principalmente pola lingua galesa
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	art
ISO 639-3:	sjn
Mapa
Status

A palabra Sindarin escrita en caracteres Tengwar no Modo Beleriand

A fonoloxía do sindarin está baseada na da lingua galesa

Véxase tamén

A Galipedia ten un portal sobre: Terra Media

Ligazóns externas

• Curso de Sindarin, en portugués
• Tolkien e o Élfico, en portugués
• pribi.com.br - tradución de nomes propios para o Quenya e Sindarin, en portugués
• Parma Tyelpelassiva, en inglés
• Dicionario Hiswelóke Sindarin-Inglés-Sindarin (Dispoñíbel en francés e alemán tamén).