arar

Verbo transitivo

arar

1. Facer surcos cun arado na terra para poder cultivar nela.
   • Sinónimos: labrar.

Traducións

• Castelán: labrar ^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	arar
Xerundio	arando
Participio	arado, arada, arados, aradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aro	aras	ara	aramos	arades	aran
	Copretérito	araba	arabas	araba	arabamos	arabades	araban
	Pretérito	arei	araches	arou	aramos	arastes	araron
	Antepretérito	arara	araras	arara	araramos	ararades	araran
	Futuro	ararei	ararás	arará	araremos	araredes	ararán
	Pospretérito	araría	ararías	araría	arariamos	arariades	ararían
Modo Subxuntivo	Presente	are	ares	are	aremos	aredes	aren
	Pretérito	arase	arases	arase	arásemos	arásedes	arasen
	Futuro	arar	arares	arar	ararmos	arardes	araren
Modo Imperativo	Afirmativo		ara	are1	aremos	arade	aren1
	Negativo		ares	are1	aremos	aredes	aren1
Infinitivo conxugado		arar	arares	arar	ararmos	arardes	araren

1 Vostede(s)