arrincar

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Verbo transitivo

arrincar

  1. Extraer, quitar ou sacar de raíz o que estaba plantado na terra.
    • Exemplo: Os ecoloxistas arrincaron os eucaliptos do bosque comunal


  1. Sacar ou extraer o que está dentro de algún sitio ou adherido a el.
    • Exemplo: A rapaza, enfadada, arrincou as páxinas do libro


  1. Sacar unha cousa con violencia.
    • Exemplo: O ladrón arrincóulle o bolso á vella


  1. Iniciar o funcionamento ou o movemento dunha máquina ou dun vehículo.
    • Exemplo: Finalmente conseguín arrincar o coche


Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads