colmea

Substantivo feminino

colmea (sg: colmea; pl: colmeas)

1. (Apicultura) Lugar onde se instala un enxame de abellas. Pode ser natural ou creado polo home para aproveita-lo mel.
2. Colonia de abellas que ocupa unha colmea.
3. (Figurado) Edificio habitado por gran cantidade de persoas.

Sinónimos

• (1) cortizo, covo, trobo (especialmente cando son construídas polo home).
• (2) enxame

Traducións

• Castelán: colmena ^(es) (1), enjambre ^(es) (2)
• Francés: ruche ^(fr) (1 e 3); essaim ^(fr) (2)
• Grego: κυψέλη ^(el) (1); σμήνος ^(el) (2); πλήθος ^(el) (3)
• Polaco: ul ^(pl) (1); rój ^(pl) (2 e 3)
• Ruso: улей ^(ru)