constancia

Substantivo feminino

constancia (sg: constancia; pl: constancias)

1. Calidade do que é constante.
   • Exemplo: Temos que traballar con constancia para obter un resultado satisfactorio.
     

1. Feito de constar, de ser certo algo.
   • Exemplo: Non hai constancia de que tales cousas ocorresen.
     

1. Certeza, exactitude dalgún feito ou dito.
   • Exemplo: Temos constancia de que todo o que dis é certo.
     

1. Escrito no que se fixo constar algún acto ou feito, ás veces de maneira fiábel.
   • Exemplo: Para que quede constancia, asino este escrito. Deixou constancia na acta da reunión da súa oposición aos cambios propostos.