duque

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo

duque
(ms: duqe; mpl: duqes; fs: duquesa; fpl: duquesas)

  1. Título nobiliario europeo co que os reis amosan a súa gratitude a certas persoas. O seu señorío recibe o nome de ducado.
  2. Persoa que goberna un ducado.
  3. (Historia) Na sociedade feudal, primeira dignidade da xerarquía social.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads