fala

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo feminino

fala (sg: fala; pl: falas)

  1. Acción e resultado de falar.
    • Sinónimos: palabra.
    • Exemplo: O Xacobe, tras escoitar aquilo, quedou sen fala.


  1. (Lingüística) Idioma, lingua propia dunha comunidade.
    • Exemplo: Tardou anos en comprende-la fala dos nativos da illa.


  1. (Lingüística) Uso particular da lingua por algúns membros ou colectivos ou proia dunha zona xeográfica concreta.
    • Sinónimos: linguaxe, xerga.
    • Exemplo: Bouza Brey recolleu a fala dos cesteiros de Mondariz.


    • Exemplo: O seseo é un risco propio da fala do Salnés.


  1. Forma de falar dunha persoa determinada.
    • Exemplo: A suave fala de Ana conquistouno.


Termos relacionados

  • falabarato
  • faladoiro
  • falangueiro
  • falar
  • andar nas falas
  • non dar fala
  • non dar unha fala
  • prender na fala
  • quedar sen fala
  • ser de poucas falas


Traducións


Remove ads

Substantivo

fala

  1. (Ornitoloxía) Corvo.


Substantivo feminino

fala

  1. Onda.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads