fala
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Substantivo feminino
fala (sg: fala; pl: falas)
- Acción e resultado de falar.
- Sinónimos: palabra.
- Exemplo: O Xacobe, tras escoitar aquilo, quedou sen fala.
- (Lingüística) Idioma, lingua propia dunha comunidade.
- Exemplo: Tardou anos en comprende-la fala dos nativos da illa.
- Exemplo: Tardou anos en comprende-la fala dos nativos da illa.
- (Lingüística) Uso particular da lingua por algúns membros ou colectivos ou proia dunha zona xeográfica concreta.
- Sinónimos: linguaxe, xerga.
- Exemplo: Bouza Brey recolleu a fala dos cesteiros de Mondariz.
- Exemplo: O seseo é un risco propio da fala do Salnés.
- Exemplo: O seseo é un risco propio da fala do Salnés.
- Forma de falar dunha persoa determinada.
- Exemplo: A suave fala de Ana conquistouno.
- Exemplo: A suave fala de Ana conquistouno.
Termos relacionados
- falabarato
- faladoiro
- falangueiro
- falar
- andar nas falas
- non dar fala
- non dar unha fala
- prender na fala
- quedar sen fala
- ser de poucas falas
Traducións
Remove ads
Substantivo
fala
- (Ornitoloxía) Corvo.
Substantivo feminino
fala
- Onda.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads