fin
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Substantivo de xénero ambiguo
fin (sg: fin; pl: fins)
- Momento no que finaliza [algo].
- Exemplo: A medida que se achegaba a fin do curso debuxábase nas caras dos estudantes unha mestura de esgotamento e alivio.
- Exemplo: A medida que se achegaba a fin do curso debuxábase nas caras dos estudantes unha mestura de esgotamento e alivio.
Termos relacionados
- á fin
- ao fin
- fin de semana
- por fin
- final
- finar
Traducións
Remove ads
Substantivo
| singular | plural |
| fin | fins |
fin
Substantivo
fin
Adxectivo
fin
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads