manda

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo

manda1 f (sg: manda; pl: mandas)

  1. Legado de bens que se fai nun testamento.
  2. Mellora ou legado de bens que se lle fai á filla ou fillo que queda na casa.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads