manto
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Substantivo masculino
manto (sg: manto; pl: mantos)
- Pano grande co que se cobre a cabeza e que pode chegar até a cintura ou até os pés.
- Exemplo: Nas imaxes da Virxe sempre aparece representada cun manto.
- Exemplo: Nas imaxes da Virxe sempre aparece representada cun manto.
- Capa de cerimonia que chega, polo menos, até os pés.
- Exemplo: O rei posou para o pintor con manto e coroa.
- Exemplo: O rei posou para o pintor con manto e coroa.
- Por extensión, calquera cousa que se estende sobre outra, cubríndoa.
- Exemplo: Un manto de neve cubría o prado.
- Exemplo: Un manto de neve cubría o prado.
- (Xeoloxía) Capa interior da Terra situada entre a codia terrestre e o núcleo.
- Exemplo: O manto da Terra pódese dividir en tres capas segundo os distintos niveis de profundidade.
- Exemplo: O manto da Terra pódese dividir en tres capas segundo os distintos niveis de profundidade.
- (Zooloxía) Capa membranosa que rodea o corpo dos moluscos e dos braquiópodos.
- Exemplo: O manto das vieiras está rematado nas marxes por uns tentáculos sensitivos.
- Exemplo: O manto das vieiras está rematado nas marxes por uns tentáculos sensitivos.
Termos relacionados
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads