obriga

Substantivo feminino

obriga (sg: obriga; pl: obrigas)

1. Feito de estar alguén obrigado a facer algo.
   • Exemplo: Na granxa teño a obriga de munxir todos os días ás vacas. Non teño obriga de dicirlle nada
     

.

1. Aquilo que alguén está obrigado a facer.
   • Exemplo: Teño que cumprir as obrigas laborais. É a súa obriga ir buscar o leite todos os días
     

.

1. Imposición ou exixencia moral que debe rexer a vontade libre.
2. Vínculo que suxeita a facer ou a absterse de facer algo, establecido por lei, por voluntario outorgamento ou por derivación de certos actos.
3. Correspondencia que alguén debe ter e manifestar ao beneficio que recibiu doutra persoa.
4. (Dereito) Documento notarial ou privado en que se recoñece unha débeda ou se promete o seu pago ou outra prestación ou entrega.
5. Favor.
   • Exemplo: Débelles moitas obrigas aos teus pais
     

.

1. (Economía) Título ao portador que representa unha suma prestada á entidade que a emitiu.
   • Exemplo: A obriga confire ao seu titular a condición de acredor
     

.

1. (Alimentación) Antigamente, cortadoría.
   • Exemplo: Agora, a carne de obriga non se ole por menos de dous reás a libra.
     

1. • Sinónimos: carnicería, carnizaría, cortadoría
2. (Gandaría Seguro para o gando pactado entre os gandeiros, polo que se resarce a aquel a quen lle morre unha vaca.
   • Exemplo: Se a un gandeiro lle morre unha vaca supón unha perda moi grande. Por iso, na parroquia temos a obriga.
     

(Xosé Ramón Mariño Ferro: Autobiografía dun labrego (Xerais, 2017, 118))

Observacións

1. Na 1ª acepción seu sinónimo é deber.

Termos relacionados

obrigar