oficio

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo masculino

oficio (sg: oficio; pl: oficios)

  1. Ocupación habitual.
    • Exemplo: Meu pricipal oficio é o de carpinteiro


.

  1. Cargo, ministerio.
    • Exemplo: Meu oficio é o de subsecretario do Ministerio de Xustiza


.

  1. Profesión dalgunha arte mecánica.
    • Exemplo: Meu oficio é o de tipógrafo


.

  1. Habilidade e destreza logradas pola práctica dunha actividade ou profesión.
    • Exemplo: Un escritor con moito oficio


.

  1. Comunicación escrita, referente aos asuntos das Administracións públicas.
    • Exemplo: Recibín un oficio da Consellería de Educación


.

  1. Peza que está anexa á cociña e na que se prepara o servizo de mesa.
    • Exemplo: No oficio traballaban catro persoas


.

  1. Funcións da igrexa e, máis particularmente, as da Semana Santa.
    • Exemplo: Na parroquia, por enfermidae do cura, non se celebraron os oficios


.

Termos relacionados

  • avogado de oficio
  • oficio divino
  • oficio de defuntos
  • oficio de tebras
  • oficio maior
  • oficio parvo
  • bos oficios
  • de oficio
  • dificultades do oficio
  • facer alguén seu oficio
  • mozo de oficio
  • prebenda de oficio
  • tomar alguén por oficio algo
  • turno de oficio
  • sen oficio nin beneficio
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads