oficio
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Substantivo masculino
oficio (sg: oficio; pl: oficios)
.
- Cargo, ministerio.
- Exemplo: Meu oficio é o de subsecretario do Ministerio de Xustiza
- Exemplo: Meu oficio é o de subsecretario do Ministerio de Xustiza
.
.
- Habilidade e destreza logradas pola práctica dunha actividade ou profesión.
- Exemplo: Un escritor con moito oficio
- Exemplo: Un escritor con moito oficio
.
- Comunicación escrita, referente aos asuntos das Administracións públicas.
- Exemplo: Recibín un oficio da Consellería de Educación
- Exemplo: Recibín un oficio da Consellería de Educación
.
- Peza que está anexa á cociña e na que se prepara o servizo de mesa.
- Exemplo: No oficio traballaban catro persoas
- Exemplo: No oficio traballaban catro persoas
.
- Funcións da igrexa e, máis particularmente, as da Semana Santa.
- Exemplo: Na parroquia, por enfermidae do cura, non se celebraron os oficios
- Exemplo: Na parroquia, por enfermidae do cura, non se celebraron os oficios
.
Termos relacionados
- avogado de oficio
- oficio divino
- oficio de defuntos
- oficio de tebras
- oficio maior
- oficio parvo
- bos oficios
- de oficio
- dificultades do oficio
- facer alguén seu oficio
- mozo de oficio
- prebenda de oficio
- tomar alguén por oficio algo
- turno de oficio
- sen oficio nin beneficio
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads