planar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbo
planar transitivo
1. Deixar unha superficie sen engurras nin asperezas.
planar pronominal
2. (Figurado) Conformarse ó perder un o pulo ou o ánimo.
planar intransitivo
3. Manterse unha ave no aire sen case mover as ás.
4. Manterse un aeroplano no aire sen empregar o motor.
Sinónimos
1. achandar, alisar, aplanar.
2. abater, chafar, aplanar.
3. aboiar
4. aboiar
Termos relacionados
- plana, planadoira, planador, planadora.
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads