rebote

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo masculino

rebote
(sg: rebote; pl: rebotes)

  1. Acción e efecto de rebotar.
  2. (Deportes) No baloncesto, pelota que, ao tirala contra o taboleiro, rebota e non entra no aro.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads