refugallo

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo masculino

refugallo (sg: refugallo; pl: refugallos)

  1. O refugo, aquilo que se rexeita, o sobrante, o que non ten aproveitamento. Sin. bazofia (se son de comida), desperdicio, reboutallo, refugo, residuo, restos, sobras.
  2. Froito que non se recolle na colleita por non estar aínda maduro. Sin. refugo.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads